Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΡΕΤΕ | Αθήνα | 03.02.24

Η νέα χρονιά σφραγίζεται από την όξυνση της επίθεσης της κυβέρνησης της ΝΔ, της ΕΕ και του κεφαλαίου για την προώθηση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων σε όλους τους τομείς, που θα ενταθεί στο πλαίσιο αυστηρής τήρησης του Συμφώνου Σταθερότητας που επιβάλλει η ΕΕ. Ακρίβεια, χαμηλοί μισθοί, και βαριά φορολογία είναι το τρίπτυχο που εκφράζει την καθημερινότητα της κοινωνικής πλειοψηφίας, την ώρα που η αύξηση των κερδών του κεφαλαίου αγγίζει το 5.9%. Στο ίδιο μήκος κύματος, οι ιδιωτικοποιήσεις δε σημαίνουν παρά περισσότερα κέρδη σε βάρος του λαϊκού εισοδήματος. Τα αστικά επιτελεία επικαλούνται τη δημοσιονομική στενότητα (όσον αφορά τους αγρότες και το αγροτοδιατροφικό ζήτημα) την ίδια στιγμή που δαπανούν 8.6 δισ. για νέα πολεμικά αεροσκάφη. Για εμάς είναι ξεκάθαρο πως η τρέχουσα πολιτική κινείται συνολικά ενάντια στα συμφέροντα της εργαζόμενης πλειονότητας με μόνο στόχο την ενίσχυση της κερδοφορίας και της διεθνούς θέσης στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό. Η εμπλοκή της χώρας στο πλευρό των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ ή του κράτους του Ισραήλ, είναι αντιλαϊκή και επικίνδυνη, με μόνο στόχο την βαθύτερη πρόσδεση του ελληνικού στο ιμπεριαλιστικό μπλοκ της δύσης.

Ο αγώνας για ένα δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο

Η ιδιωτικοποίηση και η επιχειρηματικοποίηση των δημόσιων πανεπιστημίων αποτελεί πάγιο στόχο όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ). Όμως, η τωρινή κυβέρνηση βάζει ως κεντρική προτεραιότητα την ολοκλήρωση αυτών των πολιτικών με κάθε μέσο και κάθε τρόπο, έχοντας και την αμέριστη υποστήριξη της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, του ελληνικού κεφαλαίου (βλ. στάση των ΜΜΕ) αλλά και των κομμάτων της αντιπολίτευσης που σφυρίζουν παράφωνα ή αδιάφορα. Οι πολιτικές της κυβέρνησης, και των συμμάχων της (ΕΕ, ΟΟΣΑ και επιχειρηματίες της εκπαίδευσης) και η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων σημαίνουν:

• Την ενίσχυση της μετατροπής της Παιδείας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε εμπόρευμα και την υποταγή  της γνώσης στα επιχειρηματικά συμφέροντα και το κέρδος.
  • Την μετατροπή της μόρφωσης από συλλογικό δικαίωμα σε ατομική επιλογή.
• Την συντριπτική υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων όπως αποδεικνύει μέχρι τώρα η «συνύπαρξη»  δημόσιου-ιδιωτικού τομέα και οι ιδιωτικοποιήσεις στην ενέργεια, στην υγεία, στις συγκοινωνίες και  συνολικά στις κοινωνικές υπηρεσίες και ανάγκες που έχει οδηγήσει σε υποβάθμιση της ποιότητας των  υπηρεσιών και των αγαθών σε σημείο που να εγκυμονούν και εγκληματικοί κίνδυνοι για το λαό (βλέπε Τέμπη, υγεία ιδιαίτερα στην πανδημία κλπ).
  • Τη λειτουργίας με βάση ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια στα δημόσια Πανεπιστήμια, που στα πλαίσια της λεγόμενης «ισοτιμίας στην αγορά» θα περικόψει ακόμα περισσότερο την κρατική  χρηματοδότηση και στήριξη των δημόσιων ΑΕΙ.
  • Τα δίδακτρα ακόμα και για τις προπτυχιακές σπουδές των δημοσίων πανεπιστημίων  ενισχύοντας τους ταξικούς φραγμούς στην πρόσβαση των παιδιών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
  • Την χειροτέρευση των όρων εργασίας στον κλάδο.
• Τη διπλή πληρωμή της κερδοφορίας των επιχειρηματιών της εκπαίδευσης, για αμφίβολης ποιότητας εκπαίδευσης και έρευνα και ως φορολογούμενοι και ως πελάτες.
  • στην ΕΕ κύριος χρηματοδότης των ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι το κράτος σε ποσοστά άνω του 80%

Το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια αποτελεί πρότυπο αντιδημοκρατικής πρακτικής, όχι μόνο λόγω του αντισυνταγματικού περιεχομένου του (το οποίο ακόμα και η κυβέρνηση παραδέχεται ανοιχτά), αλλά και τους όρους μυστικότητας που το περιβάλλουν (έχει συνταχθεί εν αγνοία όλων των δημόσιων φορέων έρευνας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης) όσο περιμένει να κατατεθεί σε fast-track διαδικασίες. Όλη αυτή η μυστικοπάθεια δε δείχνει παρά τον φόβο της κυβέρνησης.

Απέναντι σε αυτές τις πολιτικές η πανεπιστημιακή κοινότητα ήδη κινητοποιείται μαζικά. Με πρωτοπόρους τους Φοιτητικούς Συλλόγους οι οποίοι μέσα από μαζικές Γενικές Συνελεύσεις, προβαίνουν σε καταλήψεις και πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια. Βρισκόμαστε ήδη στην 4η εβδομάδα των κινητοποιήσεων και ακόμα μπαίνουν όλο και περισσότερες σχολές σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Ως νέο κατασταλτικό μέτρο των καταλήψεων έρχονται να εφαρμοστούν τα τηλεμαθήματα και οι τηλεξετάσεις. Εμείς από τη μεριά μας θα πρέπει να κάνουμε σαφές οτί δεν μπορούμε να παρακάμψουμε αποφάσεις συλλογικών οργάνων των φοιτητών που μάλιστα έχουν προκύψει μέσα από μαζικές Γενικές Συνελεύσεις. Αντιβαίνει ακόμα και έννοιες της δημοκρατίας όπως πολλές φορές τις ορίζουν οι κυβερνώντες. Επίσης, πέρα από τη διαφωνία που μπορεί να έχουμε στην τηλεκπαίδευση ως μέσο μάθησης που καταργεί την αλληλεπίδραση μεταξύ των εκπαιδευόμενων και τη συλλογική μόρφωση, η κατάληψη όπως και η απεργία είναι ένα μέσο που μπλοκάρει την παραγωγή με στόχο την οργάνωση στη βάση και την περαιτέρω πίεση προς το κράτος.

Ο αγώνας όμως δεν περιορίζεται απλώς στο φοιτητικό κίνημα, αλλά λαμβάνει παν-εκπαιδευτικά χαρακτηριστικά. Τόσο οι μαθητές, όσο και οι καθηγητές με τα σωματεία τους, δίνουν τακτικά το παρόν τόσο στα συλλαλητήρια. Όσον αφορά τον κλάδο μας, το ΣΕΡΕΤΕ έχει έναν πρωτοπόρο αγωνιστικό ρόλο με την προκήρυξη δυο απεργιών (25/1 & 1/2), ενώ σε αγωνιστική τροχιά έχουν μπει και η ΠΟΕΕΔΙΠ (με απεργία στις 25/1), οι ΠΟΕΤΕΠ, ΠΟΕΕΚ-Ι (με εβδομαδιαίες στάσεις), η ΟΔΠΤΕ (πανελλαδική στάση στις 11/1) κλπ. Ωστόσο είναι εμφανής η αναντιστοιχία της αγωνιστικής απάντησης – από πλευράς εργαζομένων – για τις ανάγκες μιας τέτοια μάχης. Χαρακτηριστικότερη όλων είναι η στάση των συνδικαλιστικών οργάνων των μελών ΔΕΠ, τα οποία ενώ διακηρυκτικά εναντιώνονται στο νομοσχέδιο, στην πράξη αντανακλούν τα αντιφατικά συμφέροντα και ιδεολογικές τάσεις αυτής της βαθμίδας. Ως ΣΕΡΕΤΕ έχουμε καθήκον να αναβαθμίσουμε την σύνδεση των εργαζόμενων του κλάδου απέναντι στα πάγια προβλήματα του Κλάδου (υποχρηματοδότηση, ελαστικές σχέσεις εργασίας, υποδομές κοκ) αλλά και τον αγώνα Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία.

Σήμερα που η κοινωνία βράζει, οργισμένη από τις πολιτικές της φτωχοποίησης, η κυβέρνηση φοβάται τι μπορεί να συμβεί αν το κίνημα των φοιτητών και της πανεπιστημιακής κοινότητας αναδειχθεί σε πανκοινωνικό αγώνα. Αυτή είναι μια πραγματική δυνατότητα, τη στιγμή που τα σχολεία περνάνε σε καταλήψεις, τη στιγμή που οι αγρότες βαδίζουν σε κινητοποιήσεις, και στο βαθμό που το εκπαιδευτικό είναι ένα μείζον πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό ζήτημα που αφορά όλη την κοινωνία. Ήδη η απεργία που προκήρυξε το εργατικό κίνημα στις 28 Φλεβάρη αποτελεί ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Οι καταστροφικές συνέπειες των ιδιωτικοποιήσεων είναι σαφείς σε πολλούς τομείς όπως οι μετακινήσεις και η ενέργεια.  Με τον φόβο μιας τέτοιας αγωνιστικής λαϊκής ανάτασης, η κυβέρνηση σπεύδει να καταστείλει το κίνημα με κάθε τρόπο. Συκοφαντεί και απαξιώνει τους αγώνες, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι οι καταλήψεις είναι παράνομες, παρομοιάζει τους αγώνες των φοιτητών με ληστεία μπακάλικου. Ταυτόχρονα, επιχειρεί να καταστείλει το φοιτητικό κίνημα με διώξεις μέσα από εισαγγελική παρέμβαση. Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι νόμος είναι το δίκαιο του αγώνα. Θα παλέψουμε και αυτή η απόπειρα ποινικοποίησης των κινημάτων θα πέσει στο κενό. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση, δια στόματος των υπουργών της, απαιτεί από τους πρυτάνεις να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, καλώντας την αστυνομία εναντίον των φοιτητικών συλλόγων. Η κυβέρνηση αποδεικνύει τον αντιδημοκρατικό της ζήλο καταστρατηγώντας πλήρως το συνταγματικά κατοχυρωμένο αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων. Ο αγώνας για το άσυλο και την αυτονομία των πανεπιστημίων αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως αφορά συνολικά την κοινωνία. Αποτελεί ένα θεμελιώδες ζήτημα δημοκρατίας για την υπεράσπιση του δίκαιου της κοινωνικής πλειοψηφίας και των αγώνων ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου συνολικά. Σε όλα τα παραπάνω, βρίσκουν συμμάχους τις διοικήσεις των πανεπιστημίων, τους πρυτάνεις και τη σύγκλητο, οι οποίοι αντί να εστιάσουν στο πως το νομοσχέδιο είναι καταστροφικό για τα ιδρύματά τους, βγάζουν ανακοινώσεις ενάντια στους αγωνιζόμενους φοιτητές υπερασπιζόμενα δήθεν ένα ελεύθερο και ανοικτό πανεπιστήμιο. Οι διασυνδέσεις των πρυτάνεων με την κυβέρνηση, οι ‘περιστρεφόμενες πόρτες’ με τις οποίες εξαργυρώνουν την υποτέλειά τους σε βουλευτικά έδρανα, δεν είναι κάτι καινούριο. Σε αυτόν τον αγώνα, οι διοικήσεις των πανεπιστημίων είναι εμφανώς απέναντί μας.

Ενάντια σε αυτά, παλεύουμε για ένα πραγματικά ελεύθερο και ανοικτό πανεπιστήμιο. Υπερασπιζόμαστε ένα πανεπιστήμιο ανοικτό στην κοινωνία και τον κόσμο που σπουδάζει και εργάζεται σε αυτό, ένα πανεπιστήμιο ζωντανό και δραστήριο με στόχο να εξυπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας και όχι ένα πανεπιστήμιο “σουπερμάρκετ” που απασχολείται μόνο για το πως θα βγει κέρδος στις πλάτες μας.

Για το ΙΚΥ

Παράλληλα με τον υπάρχον αγώνα ενάντια στην έλευση του ιδιωτικού πανεπιστημίου, το σωματείο μας έχει να αντιμετωπίσει τα αλλεπάλληλα προβλήματα εργοδοτικής αυθαιρεσίας που εντοπίζονται στον ήδη υποβαθμισμένο κλάδο μας. Ένα από τα μεγαλύτερα εξ αυτών είναι το ζήτημα των υποτροφιών του ΙΚΥ («ωριμα διδακτορικά»), όπου μετά το εις πέρας του εκβιαστικού τελεσίγραφου από τους θεσμικού φορείς δεν έχει υπάρξει καμία εξέλιξη ή ενημέρωση ως προς την αλλαγή της ΚΥΑ (τη οποία είχαν υποσχεθεί ΙΚΥ και Υπουργείο Παιδείας σε προηγούμενες παρεμβάσεις του σωματείου μας) σχετικά με την μη επιστροφή των τροφείων από μεγάλο μέρος υποτρόφων και την πληρωμή των εώς τώρα δεδουλευμένων τους. Απαιτούμε την άμεση λύση του ζητήματος, έτσι ώστε οι υπότροφοι να μπορέσουν, χωρίς την ψυχοφθόρα πίεση που τους ασκείται από το ΙΚΥ (και ως εκ τούτου και από το κράτος), να ολοκληρώσουν το ερευνητικό τους έργο

Διεκδικούμε:

• Όχι στην ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων, δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους/ες.
• Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την Παιδεία και την Έρευνα στο ύψος των αναγκών των  φοιτητ(ρι)ών και των εργαζόμενων.
• Όχι στην κατάργηση του άρθρου 16 – όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, όχι στο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο.
• Απειθαρχία στους κανόνες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ που επιβάλλουν την ελευθερία των επιχειρήσεων πάνω από την ελευθερία στην γνώση και την ζωή.
• Δουλειά για όλους – δουλειά με δικαιώματα. Πτυχία με αξία, μοναδική προϋπόθεση για δουλειά. Αυξήσεις τώρα για κάλυψη όλων των απωλειών και κάλυψης της ακρίβειας και του πληθωρισμού για  να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας. Συλλογική σύμβαση εργασίας στην έρευνα για όλες τις  κατηγορίες εργαζομένων με αυξημένο μισθό, ωράριο και ασφάλιση.
• Συγκρότηση του αναγκαίου, πλατιού πανεκπαιδευτικού μετώπου υπεράσπισης της δημόσιας παιδείας  και απέναντι στο νέο νομοσχέδιο.
• Παλεύουμε η επιστημονική γνώση να είναι κοινωνικό αγαθό. Να παράγεται κάτω από δημόσιο έλεγχο  και να είναι ελεύθερη στην κοινωνία.
• Μείωση του χρόνου εργασίας, 30ωρο-6ωρο-5μερο. Να καταργηθεί ο νόμος Χατζηδάκη και ο νόμος Γεωργιάδη και όλο το αντεργατικό πλαίσιο για τη «διευθέτηση» και την ρευστοποίηση του χρόνου  εργασίας.
• Καμία εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη για τη λειτουργία των σωματείων. Όχι στις ηλεκτρονικές  εκλογές και την εγγραφή στο ΓΕΜΗΣΟΕ.
• Κάτω το χρηματιστήριο ενέργειας. Κατάργηση των φόρων και των χαρατσιών στα βασικά είδη  διαβίωσης στα καύσιμα, στην ενέργεια.

Με βάση τα παραπάνω αποφασίζουμε και προτείνουμε σε άλλα σωματεία:

• Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις των φοιτητικών συλλόγων και καλούμε στη διοργάνωση νέου συλλαλητηρίου την επόμενη Πέμπτη 8/2, με κήρυξη 24ωρης απεργίας. Παράλληλα απευθύνουμε κάλεσμα στις φοιτητικές καταλήψεις και το συντονιστικό των συνελεύσεων – καταλήψεων, σε όλα τα εργατικά σωματεία δημοσίου και ιδιωτικού τομέα για την κλιμάκωση του αγώνα, και την προετοιμασία  αγωνιστικών κινητοποιήσεων και συλλαλητηρίων.
• Απεργιακή περιφρούρηση ενός πανεπιστημιακού ιδρύματος 8:00-11:00 κατά τις ημέρες της απεργίας, ξεκινώντας με αποκλεισμό του ΕΜΠ 8:00-11:00 την Πέμπτη 8/2.
• Συμμετέχουμε σε απογευματινό συλλαλητήριο φοιτητικών συλλόγων και σωματείων στις 5/2, 19.00 στα Προπύλαια.
• Απεργία-Αποχή από την επιτήρηση σε εξ αποστάσεως εξεταστική και εξ-αποστάσεως διδασκαλία σε υπό κατάληψη σχολές. Πρόκειται για διαδικασίες που δεν προστατεύουν τα δικαιώματα φοιτητ(ρι)ών και εργαζομένων και ο ενδεχόμενος ορισμός τους είναι αντίθετος με τους σκοπούς του Σωματείου μας όπως διατυπώνονται στο καταστατικό μας (άρθρο 4).Δεν θα γίνουμε γρανάζι στη μηχανή καταστολής την οποία εξαπολύει η Κυβέρνηση στην προσπάθεια φίμωσης του αγώνα ενάντια στο νομοσχέδιο και υπεράσπισης της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας.
• Προχωράμε σε διοργάνωση εκδήλωσης με συμμετοχή σωματείων εργαζομένων στα ΑΕΙ και συλλόγους προπτυχιακών/μεταπτυχιακών φοιτητών με στόχο τον κοινό βηματισμό απέναντι στην εμπορευματοποίηση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και την κλιμάκωση της μάχης ενάντια στο νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
• Συμμετοχή σε νέες κινητοποιήσεις ΦΣ φορέων με ευθύνη εξειδίκευσης από το ΔΣ μέχρι τη διεξαγωγή νέας ΓΣ.
• Παρέμβαση στο Υπουργείο Παιδείας με προτεινόμενη ημέρα μεταξύ 12-17 Φεβρουαρίου για να δοθεί τέλος στον εμπαιγμό από το ΙΚΥ και το υπουργείο Παιδείας με την απόδοση των δεδουλευμένων στους υποτρόφους και την εξασφάλιση ότι δεν θα επιστραφούν τροφεία, καθώς και την αλλαγή της ΚΥΑ σχετικά με το τελικό παραδοτέο των υποτρόφων.
• Συμμετέχουμε στην πανεργατική απεργία που προκήρυξε το ΕΚΑ για τις 28 Φλεβάρη μαζί με τα πρωτοβάθμια ταξικά σωματεία. Συμβάλλουμε σε πρωτοβουλίες συντονισμού πρωτοβάθμιων σωματείων με προοπτική κλιμάκωσης του αγώνα. Την ώρα που το φοιτητικό κίνημα είναι στους δρόμους, ενώνουμε τους αγώνες μας, ενάντια στα ιδιωτικά ΑΕΙ και συνολικά τις ιδιωτικοποιήσεις στα κοινωνικά αγαθά, για ριζικές αυξήσεις στους μισθούς κόντρα στη λιτότητα και την ακρίβεια και τα προκλητικά κέρδη του κεφαλαίου!
• Καλούμε σε σύσκεψη σωματείων του Κλάδου για την διεκδίκηση συμβάσεων εργασίας και αξιοπρεπών μισθών στην προοπτική σύναψης ΣΣΕ, στηρίζοντας τον αγώνα του Σωματείου Εργαζομένων στο ΙΙΒΕΑΑ.
• Προετοιμάζουμε σύσκεψη εργαζομένων στη ΣΘΕ ΕΚΠΑ με προοπτική συγκρότηση Σωματειακής Επιτροπής.
• Συγκρότηση απεργιακού ταμείου.
• Καλούμε όλες τις σωματειακές επιτροπές στην Αθήνα να συνεδριάσουν, για την εξειδίκευση της απόφασης.
• Συγκρότηση επιτροπής υλοποίησης της απόφασης.
• Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης για να σταματήσει η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού.
• Νέα ΓΣ στις 19-24/2 ενόψει πανεργατικής απεργίας και  8ης Μάρτη.